اثر حشره‌کش‌های شیمیایی در کاهش جمعیت حشرات مفید در مزارع گندم و پیامد آن در امنیت غذایی
کد مقاله : 1040-QRPCU1
نویسندگان
ریحانه براتی *
عضو هیات علمی
چکیده مقاله
با توجه به نقش انکارناپذیر گندم در امنیت غذایی، مدیریت آفات در این محصول حائز اهمیت ویژه است. حشره‌کش‌ها علاوه بر آفات می‌توانند روی حشرات مفید نیز اثرات ناخواسته‌ای داشته باشند. در پژوهش حاضر اثر حشره‌کش‌های دلتامترین و فنیتروتیون که علیه آفات گندم مصرف می‌شوند، روی کفشدوزک هفت‌نقطه‌ای بررسی شد. این کفشدوزک از شکارگرهای مهم در مزارع گندم است که می‌تواند در مهار طبیعی آفات موثر باشد. آزمایش در شرایط مزرعه انجام شد و لاروهای کفشدوزک در چهار نوبت شامل 1 روز قبل و 3، 7 و 14 روز بعد از محلول‌پاشی شمارش شدند. درروزهای سوم، هفتم و چهاردهم پس از محلول‌پاشی، به ترتیب فنیتروتیون سبب 3/36، 0/28 و 2/22 درصد و دلتامترین سبب 5/92، 2/90 و 2/77 درصد کاهش جمعیت لاروهای کفشدوزک هفت‌نقطه‌ای شدند. فنیتروتیون در روز سوم کمی زیان‌آور و در روزهای هفتم و چهاردهم بی‌ضرر بود. اثرات سوء دلتامترین بیشتر بود و این حشره‌کش در همه روزها برای کفشدوزک هفت‌نقطه‌ای نسبتاً زیان‌آور بود. کاهش جمعیت این حشرات شکارگر می‌تواند سبب طغیان آفات و نیز فراهم شدن شرایط برای خسارت‌زایی آفات درجه دو شود. این موضوع نیز مصرف بیشتر حشره‌کش‌های شیمیایی، بروز مقاومت در آفات و آلودگی‌های زیست محیطی را در پی خواهد داشت. اگرچه مدیریت آفات به ویژه در مزارع گندم عمدتا بر پایه روش‌های شیمیایی انجام می‌شود، اما کاربرد صحیح حشره‌کش‌ها نقش مهمی در مهار آفات، حفظ حشرات مفید، تامین غذای کافی و سالم و در نهایت امنیت غذایی ایفا خواهد کرد. بنابراین لازم است از مصرف دلتامترین در زمان اوج جمعیت کفشدوزک هفت‌نقطه‌ای اجتناب شود.
کلیدواژه ها
مصرف بهینه آفت‌کش‌ها، مدیریت شیمیایی، امنیت غذایی، غذای سالم، حشرات مفید
وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی